Sanatorium powstało w 1878. Leczono tu głównie przy pomocy hydroterapii. Naokoło budynku rozciągał się park, u jego stóp znajdowało się niewielkie jeziorko stanowiące miejsce odpoczynku dla kuracjuszy. Obok, nieco na północ tuż nad rzeką stał pawilon z wannami, dziś już praktycznie zawalony. W 1935 zakład przekazano Luftwaffe. Po wojnie przejęte przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. W 1990 pod pretekstem remontu zniszczonych części budynku, obiekt zamknięto (miał tymczasowo działać w Cieplicach). Niestety już nigdy go nie otworzono, a ciągłe obietnice renowacji wciąż nie doszły do skutku. Wejście najlepiej od południa, jest droga, można nawet podjechać samochodem pod sam budynek. Żadnych ostrzeżeń, kamer ani ochrony. Da się odwiedzić tylko parter, dwa wyższe piętra są pozawalane (podłogi były drewniane), część dachu strawiona pożarem.