Pałac w Patoce

Pałac powstał najprawdopodobniej około początku wieku XIX, w czasach, gdy okoliczne tereny stanowiły własność Edwarda von Kościelskiego. Z biegiem czasu, w drugiej połowie XIX w., rezydencja przeszła w ręce księcia Hugona von Radolin. Rycerski ród Radolińskich posiadał liczne majątki w Wielkopolsce. Pod koniec XVIII w. uzyskali oni tytuł hrabiowski z rąk króla pruskiego. Sam hrabia Hugo Radoliński w 1888 r. otrzymał tytuł księcia pruskiego oraz zmienił nazwisko na von Radolin. On to dokonał przebudowy pałacu, znacznie go powiększając. Wówczas obiekt uzyskał wygląd neobarokowy, który posiada do czasów obecnych. Następcą Hugona był Alfred von Radolin, zaś ostatnim właścicielem, przed 1945 r. ? znany producent wyrobów tytoniowych Herman Reemtsma. Po powojennej nacjonalizacji rezydencja pełniła różne funkcje, będąc domem pomocy społecznej, szkoła ogrodniczą, ośrodkiem odwykowym dla narkomanów. Jakiś czas po upadku PRL obiekt znalazł się w rękach prywatnych. Pałac, który w wyniku przebudowy dokonanej przez von Radolinów w końcu XIX w. uzyskał charakter rezydencji neobarokowej, wzniesiony został na planie prostokąta. Dwukondygnacyjny budynek nakryty jest dachem mansardowym z lukarnami. Siedmioosiowa fasada, poprzedzona podjazdem, posiada środkowy ryzalit pozorny ze wspartym na czterech kolumnach tarasem. Podobne ryzality znajdują się w innych elewacjach. Wszystkie one zachowały dawny wygląd z podziałami, gzymsami oraz boniowaniem w narożach. Rezydencja znajduje się na terenie niewielkiego parku.