Historia tego miejsca jest taka że właściciel był uzależniony od hazardu i zaciągnął bardzo duże kredyty, przez co mu to komornik zabrał i stoi to opuszczone od ponad 30 lat. Jest tam zawalajacy się mały dom, niedokończony duży dom i opuszczona obora. Dostępność trudna bo kupił to developer z Rzeszowa, który wstawił szlaban.

Opuszczony przystanek na lini nr 190 Bielsko biała - Cieszyn 
Została wiata perony dość popularne miejsce wśród młodzieży 

Obiekt został oddany do użytku w 1888 roku jeszcze za czasów Pruskich. Z biegiem czasu został przekształcony na Areszt Śledczy. Dysponował miejscami dla blisko 300 więźniów. Od 2016 roku w zakładzie znajdował się również oddział dla 82 recydywistów. Zgodnie z uchwałą ministerstwa więzienie zostało zlikwidowane w marcu 2018 roku, a osadzeni zostali przeniesieni do innych placówek penitencjarnych. Możliwość legalnego zwiedzania po ustaleniu terminu z urzędem miasta Zabrze.

Miejsce robi mega wrażenie, w środku można znaleźć stary fortepian i trofea myśliwskie, obok głównego budynku znajdują się PGR-y i pomieszczenia gospodarcze, część jest dostępna a część nie. Do głównego budynku dworku, i małego domu da się wejść lecz do większego domu wejście jest możliwe tylko przez okno. Lecz polecam wchodzić od tylnej strony, wejście od ulicy jak najbardziej możliwe tylko że przechodzi się obok domu jakiegoś dziada który pilnuje tego obiektu. Podobno nie jest pozytywnie nastawiony do eksploratorów i potrafi spuścić dwa groźne psy. Aha, i nie radzę odwiedzać miejsca w nocy bo podobno kręcą się tam jacyś dziwni ludzie, chociaż klimat jest dużo fajniejszy.

Obiekt ten rozpoczął działalność w 1900 roku, a składały się nań hala wachlarzowa, hala prostokątna oraz szereg budynków pomocniczych i administracyjnych. Zabudowania zlokalizowano w środku tzw. „trójkąta”, czyli trzech odcinków toru, które umożliwiały obrót parowozu. Po jednym z boków tego trójkąta stanowiły linie: cieszyńska (nr 190) i kalwaryjska (nr 117). Trzecim bokiem była łącznica, która umożliwiała zjazd z linii cieszyńskiej na linię kalwaryjską z pominięciem stacji Bielsko-Biała Główna. W grudniu 2008 roku, w związku z remontem wiaduktu linii kalwaryjskiej nad ulicą Grażyńskiego w Bielsku-Białej, zlikwidowano biegnący równolegle wiadukt z torem łącznicy, przez co „trójkąt” przestał istnieć.

Parowozownia swoją służbę zakończyła 30 maja 1964 roku, a lokomotywy przeniesiono m.in. do lokomotywowni w Zebrzydowicach czy Czechowicach - Dziedzicach. Od tej pory mieściły się tu warsztaty naprawcze dźwigów kolejowych, a dokładniej Sekcja Warsztatów Specjalistycznych Zakładu Taboru Czechowice-Dziedzice.

Funkcjonujący w strukturach PKP Cargo specjalistyczny warsztat naprawy żurawi kolejowych zakończył pracę z dniem 1 kwietnia 2011 roku, pod koniec swojej działalności zatrudniając 19 pracowników. Po likwidacji warsztatów obiekty opustoszały i nie były wykorzystywane w jakikolwiek sposób, a ich właściciel Polskie Koleje Państwowe S.A. prócz bieżącego dozoru nie zabezpieczał ich w jakikolwiek sposób. Na początku zdemontowano obrotnicę, a w roku 2020 zawalił się fragment dachu dawnej hali wachlarzowej. Właściciel podejmował kroki w celu sprzedaży terenu i zabudowań, ale brak możliwości dojazdu powodował brak zainteresowania potencjalnych nabywców. Obecnie niedozorowane zabudowania z końca XIX wieku ulegają stałej degradacji.

Źródło 

https://kolejcieszyn.pl/index.php?s=mdbielsko

Zespół trzech mieszczańskich kamienic. Dostepna jest do zwiedzania tylko jedna z nich. W środku zachowany wystrój trochę jak lata 40-te, śladowe ilości wyposażenia. 
UWAGA nr1: wejście przez małe, piwniczne okienko, tylko dla zaawansowanych!!! UWAGA nr2: jeśli będziesz na poddaszu, patrz uważnie pod nogi, deski się miejscami mocno uginają.