Kilka lat temu dom stał na terenie małego pastwiska owiec. Dom zbudował pasterz, jednak jego budowa nigdy nie została dokończona, a pastwisko zlikwidowane.

Jest dużo graffiti, da się wejść na sam szczyt dachu.

Teren fortu jest częściowo zagospodarowany (na głównym placu są restauracje i inne lokale usługowe). W głębi terenu znajduje się swego rodzaju dziki "wąwozik", wzdłuż którego znaleźć można wiele podziemnych korytarzy. Niektóre korytarze są zaryglowane, do innych jest swobodny dostęp.

Przy wejściu na teren usługowy znajduje się ochrona, nikt jednak nie reagował na nasze zapuszczanie się w głąb terenu. 

Dwór eklektyczny. Budynek parterowo-piętrowy, wybudowany na rzucie litery "T", podpiwniczony, nakryty dwuspadowym dachem. Do części południowej wybudowanej w osi N-S, dostawione poprzecznie piętrowe skrzydło z wejściem od północy, osłoniętym skromnym gankiem z dwoma kolumnami. Ta część dworu posiada pseudobarokowe szczyty wieńczące boczne elewacje. 

Wzniesiony w 2 połowie XIX wieku w ówcześnie wsi Maliniec (obecnie dzielnica Konina).

Opuszczony 3 piętrowy budynek. Wejście łatwe od strony ulicy. W środku trochę śmieci i mogą być bezdomni sądząc po śladach z 2 piętra. Jest też możliwe wejście na dach.

Osiemnastowieczny zespół pałacowo-parkowy w Gładyszach, pierwotnie należący do rodziny Dohnów, od 1986 zrujnowany.

Historia pałacu w Gładyszach (niem. Schlodien) zaczyna się w 1643 roku, kiedy wieś stała się własnością rodu Dohnów.
Kończy zimą 1945 roku, kiedy pałac obrabowali i zniszczyli sowieccy żołnierze.

Gładysze (niem. Schlodien) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Wilczęta.
W 1688 roku właścicielem Gładysz został Christoph hrabia zu Dohna (1665-1733).

To właśnie hrabia Christoph zbudował w Gładyszach w latach 1701 - 1704 pałac.
Jego brat w tym samym czasie rozbudował pałac w pobliskich Słobitach.
Pałac zaprojektował Jean de Bodt, twórca pałacu w Poczdamie. Pałac przebudowano i rozbudowano w połowie XIX wieku.

Pałac w Gładyszach splądrowali w 1945 roku sowieccy żołnierze.
Potem służył PGR-owi za magazyn. Później stał pusty.

W 1986 pałac padł ofiara pożaru.

Obecnie obiekt jest pod opieką Polsko-Niemieckiej Fundacji Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Warmii.

Przed 1945 roku w pałacu znajdowała się cenna kolekcja malarstwa. Kilka uratowanych obrazów można zobaczyć w pałacu Dohnów w Moragu.

Mała, lokalna piekarnia zlokalizowana w ścisłym centrum miasta, nieczynna od lat 90. Budynek parterowy, o prostym układzie funkcjonalnym. Wewnątrz zachowały się fragmenty wyposażenia typowego dla niewielkich zakładów piekarniczych: kafelkowane ściany, pozostałości po lodówkach . Wejście do obiektu jest stosunkowo łatwe, jednak ze względu na centralne położenie i duży ruch pieszy, eksploracja odbywa się pod stałą ekspozycją i wymaga dyskrecji. Obiekt nosi ślady wieloletniego opuszczenia. Wejście możliwe przez kamienny płot obok torów kolejowych.