Dostępność łatwa, po zejściu w dół na dziedziniec ciekawe graffiti. Na górze często śpią bezdomni.
50 oczekujących na złomowanie wagonów pasażerskich (głównie typu 111A i 112A, jest też kilka sypialnych). Najdłużej stojące wagony znajdują się tu od ok. 2007 roku.
Budynek powstały ok. 1975 roku, należał do stacji towarowej Lublin Tatary. Ze względu na spadek znaczenia stacji opuszczony ok. 2000 roku. Składa się z dwóch części: długiego, parterowego budynku z korytarzem i piętrowej hali głównej. Wejście do dłuższej części z tyłu budynku, trzeba się przedrzeć przez zarośla. Korytarz biegnie do hali głównej, jednak przejście do niej jest zastawione zużytymi oponami. Ogólnodostępne wejście do hali znajduje się również z tyłu budynku, od strony transformatora.
Nie jestem pewien czy to na pewno cegielnia ale miejsce na fajne zdięcia, posiada swój klimat.
Ostatnio odwiedzone
Nowe miejsca
Aktualności
