Wodociągowa wieża ciśnień wybudowana około 1926 r. zaopatrywała w wodę  czerpaną ze studni głębinowej okoliczne miasta.

Kopalnia fosforytów w Annopolu była czynną kopalnią odkrywkową, w której wydobywano skały osadowe zawierające fosforany, zwane fosforytami. Oto najważniejsze informacje na jej temat:

Historia kopalni

• Złoża fosforytów w rejonie Annopola-Rachowa odkrył w 1923 roku geolog Jan Samsonowicz.
• Wydobycie fosforytów w kopalni Annopol ruszyło w 1926 roku.
• W szczytowym okresie działalności kopalni pracowało w niej około 600 osób.
• W latach 1952-1970 wydobyto milion ton fosforytów na potrzeby rolnictwa.
• Kopalnia zakończyła działalność wydobywczą w latach 70. XX wieku.

Znaczenie geologiczne

• W wyrobiskach kopalni odsłonięte zostały skały kredowe sprzed około 100 milionów lat.
• Znaleziono liczne skamieniałości gadów morskich, m.in. gąbek, amonitów, pancerzy jeżowców i żółwi, zębów i kręgów rekinów oraz fragmentów ichtiozaurów.
• Na ścianach wyrobisk utrwalone zostały zjawiska geologiczne, jak poziomy skamieniałego dna morskiego, uskoki tektoniczne i zjawiska kredowe.

Plany turystyczne

• Nieczynna kopalnia ma zostać przekształcona w atrakcję turystyczną w ramach projektu Geoparku Małopolskiego Przełomu Wisły.
• Planowana jest budowa 700-metrowej trasy turystycznej po terenie byłej kopalni.
• Trasa ma prezentować historię kopalni, pracę górników oraz zachowane maszyny.
• Całkowity koszt projektu szacowany jest na 250 milionów złotych.

Podsumowując, kopalnia fosforytów w Annopolu była ważnym obiektem przemysłowym, a obecnie stanowi cenne dziedzictwo geologiczne i przemysłowe, które ma zostać udostępnione turystycznie

Zespół trzech mieszczańskich kamienic. Dostepna jest do zwiedzania tylko jedna z nich. W środku zachowany wystrój trochę jak lata 40-te, śladowe ilości wyposażenia. 
UWAGA nr1: wejście przez małe, piwniczne okienko, tylko dla zaawansowanych!!! UWAGA nr2: jeśli będziesz na poddaszu, patrz uważnie pod nogi, deski się miejscami mocno uginają.

Opuszczona hala dawnej fabryki EDA,  składa się z kilku pomieszczeń, w jednym z pomieszczeń stoi zniszczony bus i bele siana. Główne pomieszczenie hali  nieco porośnięte i ogólnie jest bardzo dużo robitego szkła. 

Kompleks składa się z hal uprawy pieczarek, biura, pomieszczeń składowania niebezpiecznych substancji chemicznych oraz strefy dla personelu w którego skład wchodzi kilkanaście pomieszczeń od prysznicy po świetlicę. Pomimo tylu lat zapomnienia budynek nie jest zniszczony, w środku można znaleźć co najwyżej grzyb na ścianach. W wielu miejscach znajdują się kupki starych ubrań robotników oraz stosy dokumentacji przez które można odnieść wrażenie, że budynek został opuszczony w niebywałym pośpiechu.

Ruiny Fabryki Biedermanna, które znajdują się obok parku Helenów.