Opis

Gazownia na Grobli w Poznaniu powstała na zlecenie nadburmistrza Eugena Naumanna, a jej projektantem był brytyjski architekt John Moore. Produkcję gazu koksowniczego uruchomiono 14 listopada 1856 roku, początkowo zaopatrując 414 latarni. Po roku liczba odbiorców wzrosła do 1500. Węgiel sprowadzano najpierw z Anglii, później ze Śląska koleją.

Między 1876 a 1913 roczna produkcja gazu wzrosła z 2 do 13 mln m³, a w 1914 roku zakład obsługiwał 24 tys. odbiorców. Konkurencja energii elektrycznej spowolniła rozwój, ale po odzyskaniu niepodległości gazownię zmodernizowano, a w 1939 roku 96% mieszkańców korzystało z jej gazu.

Po wojnie w budynkach gazowni działała pracownia architektoniczna Jana Cieślińskiego, późniejsza Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych. W 1966 uruchomiono drugą gazownię na Głównej, ale po doprowadzeniu do miasta gazociągu w 1970 roku, produkcja gazu koksowniczego zakończyła się w 1973. Obiekty przeszły na funkcję dystrybucyjną, a dziś zarządza nimi Wielkopolska Spółka Gazownictwa. Grobla jest częścią Traktu Królewsko-Cesarskiego.

To miejsce było zmieniane 1 razy. Zobacz historię zmian.